എന്റെ നിശബ്ദതകളെ കറുപ്പെന്നു 

മുദ്രകുത്തരുത്

അക്ഷരങ്ങളുടെ വക്കു തട്ടി എന്റെ മൗനത്തിൽ

നിന്നൊഴുകിയതും

 ഇളം ചൂടുള്ള രക്തമാണ്..

മൂർച്ചയുള്ള വാളു കണക്ക്

എന്റെ തലയ്ക്കു മുകളിൽ തൂങ്ങി നില്ക്കുന്നതും

കനം വച്ചുറച്ച നിന്റെ തീക്ഷ്ണതകളാണ്..

കാരമുള്ളു കണക്ക് പോറി 

ഒരിക്കലുമുണങ്ങാത്ത മുറിവായതും

പഴുത്തു വിങ്ങി നിന്നതും

നിന്റെ തൊണ്ടക്കുഴിയിൽ നിന്ന്

നീ തോണ്ടി വലിച്ചു പുറത്തിട്ട

അറ്റം കാണാത്ത പദസമ്പത്തായിരുന്നു..

നെഞ്ച് കുത്തിത്തുരന്നു നോക്കിയാലും

നിനക്ക് കണ്ടെടുക്കാനാവില്ല

ഞാനൊളിപ്പിച്ച തീയുള്ള അക്ഷരങ്ങളെ..

ജീവൻ കൊടുത്ത് ഞാനവയെ ഇറക്കി വിട്ടു..

പാതിചത്തവൾക്ക് ഉയിർ കൊടുക്കാൻ..

ഉയിർത്തെഴുന്നേൽപ്പിന്റെ മൂന്നാംനാൾ

മൗനത്തെ മുറിച്ച്‌ നിനക്കുള്ള മറുപടികളെ

രാകി മൂർച്ച കൂട്ടാൻ..

അതുവരേയ്ക്കും എന്റെ നിശബ്ദതകളെ

നീ കറുപ്പെന്നു മുദ്രകുത്തരുത്